Içmeden Ne Akşam Oluyor Ne Sabah

Her gün gam keder doldu içime
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah
Sevincim umudum kaldı içime
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Bir gül için dönemedim şaşkına
Zaten varamadım Hakkın aşkına
Zulüm bent olur mu böyle taşkına
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Gönül yaramı saracak biri yok
Şiir meziyetimin ilham piri yok
Artık ne yazık yaşamın değeri yok
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Değersiz dünyada yaşayan insan
Değersiz olur tabi neşe yok bir an
Tabiatta yalnız gezer hangi hayvan
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Dinmeyen acıların derdin habibi ben
Yalnızlık kitabının yazarı sahibi ben
Dertlinin ortağı ayyaşın tabibi ben
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Yârim olsa içer miyim sanıyorsun
Neden böyle Mecnun gibi yanıyorsun
Şarkı da eski aşkları anıyorsun
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Her içen ben gibi hâşâ içemez
Gönül yangınıyla kuş gibi uçamaz
İçen insan dertlerden kaçamaz
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Anlamı kalmadı içmenin de tadı
Terk edildi aşklar olmadı yâdı
İhanet olmuş artık aşkın adı
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Aşklar körelmiş sevmek yasaklanmış
Tatlı sözler bir kenara saklanmış
İyiler güzeller itilip aklanmış
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Anlayan anlasın anlamayan kalsın
İçmiyorum bende artık son olsun
İçkinin yerini yalan suyu alsın
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah


İçmeden de hayat geçermiş meğer
Allah cezamı versin içersem eğer
Bundan sonra vermem kimseye değer
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

Yürüyorum yalnızlar rıhtımında
Yalnız bir günün daha batımında
Cansız EMRAH ın ecele satımında
İçmeden ne akşam oluyor ne sabah

25.07.2008