İçsel 5

bir yara inceden inceye nasıl sızlar
ne kadar gök varsa
kuş misali yüreğin üstüne konar
kanatlanıp uçacak sanırsın
yüreğini kanatlarına alıp gidecek sanırsın
sandıkça ağırlaşır gök
ağırlaştıkça daralır nefes
kuş bildiğin ardı sıra taş

hükmü vermiştir adem oğlu
gülüşün ve gözyaşının kurallarını var sayarak
kimsenin bilmediği bir yol var
ne ölünür ne yaşanır
nefes almak sadece
öylece yolda yürünür

bir yara inceden inceye nasıl sızlar
gülüşlerinde gül olur yanağına
öfken diline ağır gelir
acının rengi bulaşır sesinin tonuna
gökkuşağını andıran ömründe
öyle tekdüze öyle silik

kaygıların en derin mahremiyetin
görünürse kıyamet kopacak
görünürse ayıplanacaksın
maskeleri takıp da yüzüne
unutuldun kendi içinde

bir yara inceden inceye nasıl sızlar
sızladığını bile unutturarak
bir sevincin ortasında
bir kahkahanın sonrasında
bir andır ki o
unuttuğunu hatırlatır
en kötüsüdür bu
nedenini niyesini bilemeden
açıp da yaranı gösteremeden
saramadan sızıları öylece yaşamak

en kötüsüdür bu
geçmeyeceğini bile bile yola devam etmek
bir bütünün parçaları var olduğun dünya
bir yapbozun ayrı düşen sızıları
masaya vurulan yumruklar var oldukça
masanın sızısını da hissedecektir
atomdan var olan bedenin
bir yara
bin yara
inceden inceye nasıl sızlar