İfşa Ettim Beni

Aşk diye dönen turnalar
Umudu taşırken içimde ki yıkıntıya
Yaralıydı çocuk yanım
İçimde bir yerler üşüdü
Hep bir güneş bekledim ısıtacak
Semah dönen turna kanatlarında





Uzun ve yorgun bir yılgınlıktı benim ki
Yaralı bir coğrafyadan gelmeyim
Kimseler bilmedi içime çöreklenen acının derinliğini
Kimseler anlamadı kefensiz ölülere yasımı
Her karış toprağında kan ve göz yaşı olduğunu
Yıkılmış evlerde kaldığımı
Görmediler derelerin kan aktığını
Sürgüne gittiğimi
Bana anlatılanın masal değil, gerçek olduğunu.!
Acılı bir şehirde büyüdüğümü
Aklıma yüklenen onca ağırlığa
Sebep bildim yorgunluğumu





Ki.!
Gün oldu yaralarımı kanatarak sarmayı öğrendim
Gülüşlerimden sızan acıları dudak kıvrımlarına gizledim
Vurdum duymaz kalamadım hayatın acıtan tokadına
Vurduğu her yerde izi kaldı





Büyüdüm amma...
Yaralı çocuk yanımı avutmayı beceremedim
Yorgunluğuma yenileri eklendi
Kan ve göz yaşının olduğu her coğrafyada kanadı yüreğim
Doldu gözlerim
Militan yüreğim asi ve deliydi
Zulüm, haksızlığa siper etti bedeni
İçimde ki kalıntılar büyüdükçe
Her yerde ifşa ettim beni...