İhanetname

İsteseydim İsa çarmıha gerilmeden,
Ona inanıp senin doğacağın günü sabırla bekleyebilirdim.
Sevdiğine kavuşmak istemez mi insan?.
Saçını kır çiçekleriyle koklayıp,
güneşin batışında sevişmek istemez mi
hele bir de şiir gibiyse hasret,
kaybetmeyi de kabullenmez mi gözünü kırpmadan?.
Düşünüyorum da bir tanem dünyamı güzelleştirsen bile
yine sensiz olmayı yeğlerim.
istediğim için değil
haketmediğin için
bazan içine doğuyor ihanet insanın.