İki Kişiydiler Seslendiklerim

Hafif meşrep bir gecenin
koynuna girmişken,
dillendirdim kendimi
hayal ettiğim rüyamda.
Madem düş kurma vaktiymiş zaman,
uçuk kaçık fikirlerin
ele avuca sığmaz
yaramaz çocuğuyum
gecenin en sert iklimlerinde.

İki kişiydiler, seslendiklerim.
Hayalimde ki rüyamda
iki yalnız insan,
iki mahkum...

Yinede zamansızlığı düşlerimin
meşhurdu ve erkendi hep;
kırık bir ses
nefessiz bir bakış.
Neresinden baksan
hep acele,
ruhumun taptığı mavi tutkularım.

İki kişiydiler, seslendiklerim.
Hayalimde ki rüyamda
iki terk ediliş
iki aşk...

Buram buram siz kokuyorsunuz hanginize gitsem,
arkamda bir kız çocuğu edası
her seferinde mecburiyetler.
Hasretlik çekiyorum tıpkı size benziyen
hanginize gitsem
arkamda bir kız çocuğu edası
seni bana hasret diyorlar,
erteliyorum tez vakitten
sevişmeleri.

İki kişiydiler, seslendiklerim.
Hayalimde ki rüyamda
bir tonton ihtiyar
iki cenaze...

Hafif meşrep bir gecenin koynundayken
döner geri;
Kurtulmak istediklerine...