İki Sözün Arası

Seni özlediğimi ağlarken anlayamazsın,

Solar kelebek rengi baharın.

Uzar ömrüm hasretin ardı sıra,

Sevişmeden kendini avutamazsın,



(Biliyorum bu yürek daha çok şiir yazdırır.)



Şehrin havası değiştiriyor,

Kendimi bırakıyorum çoğul bir hüzne.

Bahtiyarım lakin ve sağım,

Gözlerim koynunu arıyor iki sözün arasında.



Dünya sen gülüyorsun diye cennet,

Ve yetim şimdi sararan yapraklar gibi ölüler.

Ne zaman kıblesi olmuş ayrılıkların,

Seni öptüğüm sokaklar.



Baksınlar bütün yeminlerim yalansa,

Kimseye düşkün müyüm senin kadar başka bir tane?