İki Yabancı

Sen beni hiç görmedin.
Ben seni hiç sevmedim.

Şimdi durup durup,
Yüreğime vurup vurup,
Mağara devrinde başlamış-bitmiş,
Bir sevdayı anlatıyorsun.

Unutma :
Mağara devrinin bilinçsiz,
Çaresizliği bitti.
O eskidendi...
Edison ışığı bulalı yıllar oldu.
Ben önümü görüyorum artık.

Seninle çağlar öncesi karşılaştık !
Geç anımsadım.
Aklımdan silinip, gitti o günler.
Şimdi yarınlarımı düşünüyorum,
Yok artık dünler..
Dünler bitti.

Şimdi durup durup,
Yüreğime vurup vurup..
Antik çağlarda başlamış-bitmiş,
İzleri silinmiş,
Bir sevdayı anlatıyorsun.

Senin dünyadan haberin yok.
Şimdi aşklar değişti güzelim.
Şimdi aşklar,
Sabah başlıyor..
Akşam oldum mu da bitiyor...
Sepet koluna-herkez yoluna, misali...
Unutma..
**İki gönül bir olunca
samanlık seyran olur** diyerek
Kendini avutma..

Söyle yabancı,
Sen beni hiç gördün mü?
Nerede ?
Sen beni hiç sevdin mi ?
Nasıl ?
Yoksa,
Laf olsun diye mi ?
Ya da..
Âdet yerini bulsun.
Benim de bir sevgilim olsun..
Diye mi ?
Sen hala karanlıklarda
Gerçeklere göz kırpıyorsun !
Hadi yak ışıklarını da
Geç olmadan..
Saymaya başlayalım :
Bir, iki, üç, dört.

Sen beni hiç görmedin.
Ben seni hiç sevmedim