İkinci Kapı

Gelmiştin işte!
Bir kedi gezindi koridorda
Sahibinin kokusu sarmış gibi her yeri,
Özlem dolu miyavlar gönderdi kapıya.
Ben de aynen öyle kokladım seni,
Kapının ardında sen vardın, biliyordum çünkü.
Boşluk senle dolduğunda olan şey oluyordu yine,
Evim durduğun yere kadar genişletiyordu sınırlarını.
Orası da en az içerisi gibi tanıdık,
Uzanıyordu bana sıcacık bir kucak olarak.




Neden çalmıyor zili diyordum
Sessizlik daha da koyulaşırken her saniye...
Parmağının tek bir hareketi yapıp yapmayışını
Boynum kıldan ince beklerken kapıda
Kokun daha da yayılıyordu odaya
Özlemimi kamçılamak ister gibi.




Yoksa biliyor muydun kokunun etkisini üzerimde,
Zili o yüzden mi çalmıyordun?..
Bu kadar mı iyi tanıyordun beni?




Kapıyı bu yüzden açmadım işte sana!
Tanıdığını sandığın aciz kadın ben değilim
Diye anlatmak istedim sana çünkü.
'Zili çalmana gerek yok,
Zaten binlerce alarm çalmaya başladı çoktan içimde
Sen kapımın önüne ayak bastığın o anda'
Diyen yüzümün haykırışlarını saklamak istedim senden...
Ve o zili çalmanı,
Korkuyla beklemeni geciken adımlarımı...
Ve sessizliği dinlemeni
Her saniye bir parça daha koyulaşıp yükselen
Tıpkı bu kapı gibi önünde...
Aramıza giren ikinci bir kapı gibi...