İkiye Bölünen

Ben bir ekmeğin ikiye bölünüşünü
Günün ikiye bölünüşünü izlediğim gibi izlerim
Bir kadını, bir birayı, bir sigarayı, bir sıradanı
Üstünde durduğum toprağı, gökyüzünü
Sayılı yıldızı, gezegenleri, havai fişekleri
Üç beş kimi kimseyi, ayrık otlarını, yavşakları
İkiye böler öyle izlerim
Ve ikiye bölünür öyle izlerim
Bir yanımla görür, bir yanımla
Tepeden tırnağa şeytandır içim

Şimdi ikiye bölelim hayatları, ikiye ve bir daha ikiye
Bir kere yaşamak yok, birden fazla yaşamalıyız
Bir kere ölüm yok, birden fazla öleceğiz
Buna hangi Tanrı karışır, hangi peygamber
Biz öyle ahlaklıyız ki, ahlaksızlık kanımıza işlemiş
Ekmek için, su için, yaşamak için, yaşamak için...

Hayatları ikiye bölelim diyorum, gergedanlar, zürafalar
Tek bir hayat yok, hayvanlar, kardeşlerim
Tek bir bulut yok, önümüzde dikilecek, çalışmak gerek
Dünyanın bir köşesinde, sessiz sedasız yaşayıp
Belki yalayarak birilerinin omuzlarını, böbürleterek
Silinip gidiyoruz, yeryüzünden, bağlı olduğumuz yerden
Kim ki çıkar derse ki, anarşi gerek, anarşi gerek
Dinlemeyin, anarşi içimizde, anarşi içimizde yeşerecek...