İki Yüzlü İnsan

       İKİYÜZLÜ İNSAN

İnsanoğlu çiğ süt emmiştir!
Onun için demezler mi? Bizlere?
Bir insanın iki yüzü vardır! Diye?
Bir yüzü ruhunu okşasa da senin?
Bir yüzü mezarını kazarmış!
Adına gardas dediğin dost dediğin insanlar!

Bir gün!
Karabulutlar dolaşmaya görsün?
Gök kubbem dediğin tepelerinde?
Bir dost, bir can ararsın yanı başında;
İçindeki fırtınaları alıp gitsin uzaklara?
Açarsın kilitli tüm kapılarını ona?
İçini kemiren tırtıl böceklerini anlatırsın?
Bir dost bir candır! Diyerek ten?

Hangi gün okuduk ki? Bizler?
Geçmişi kitaplardan?
Akıl veren cümleler kalsın kulaklarımızda?
Ne demişti eski atalarımız?
İki kişinin bildiği sır değildir?
Bir de?
Hem söyleme dostuna,
O da gider söyler dostuna! Diye?
Öyle değil mi?
İşte şimdi ödüyoruz hep beraber!
Yaptığımız hataların bedelini?
Dost bilip açtığımız kapıların rüzgârını?

Ne tuhaf bir milletir bu millet?
Bir taraftan sır saklamayı öğütlerken?
Bir taraftan dertler paylaştıkça azalır!
Sevgiler; Paylaşıldıkça büyür! Cümlesi?
Dökülüvermez mi dilimizden?
Şimdi gel!
Sen anlat bakalım doğru ve eğriyi!
Çık çıka bilirsen içine düştüğün çukurdan?
Boşuna mı demiş eski insanlar?
Bir insanın iki yüzü vardır diye?
Yoksa ben mi yanıldım?
Hayat ikilemlerle mi dolu?

                                ÜNAL ŞAHİNLER
                                     24.07.2020
                                       Cu.15.00