İlham Perisi

Başı dönerken aşkın sarhoşluğundan, uyanır insan ruyadan.
Artık ne elinde ne de kalbinde yoktur eskilerden kalan heyecan.
Bitmiştir hayata anlam katan bütün sevdan, yitirmişindir sahip olduklarını anlamadan.
Kaybettiklerin öyle büyümüştürki kalbinde, gözlerin sana isyan etmek isterken
beynin zorla ayakta tutar acımadan.
Bedeninde tüm benliğinle hissederken aşkı, sahip olamazsın ona.
Sevdiğinin yüzünü göremeden aynaya bakamaz olursun
Ancak, yaşamak zorundasındır mutsuzluğun en derin kuyusunda
Sarılıp huzurun sıcaklığını hissedemeden belki uyursun bedeninin yorgunluğuyla ama
Ellerindeki sıcaklığı kalbine tasıyan heyecan olmadan uyanmanın acısını da cekersin derin duygularında,
Aşkın kutsallığını öğreten insana ihanet edemez,
O'nsuz ve Sevgisiz aldığın nefesi bedeninden çıkaramazsın hiçbir zaman.
İşte o gün, aşkı tarif etmeye çalışırsın kalemle kağıda ama kaybetmişindir ilham perini,
Ararsın sayfalarda ancak görmek istemez gözlerin acı gerçeğini.
Yanıtlar kalbinin derinliklerinden fisildanirken aklına
Israrla reddeder zihninde sahip olduğun kural defteri
Bir süre dinlersin o hain defteri, uyarsın kurallarına Ama bu sure cok kısadır, bittiğinde dalarsın tekrar kabuslarına
İşte o anda kaybeder aklın herseyini
Ve kazanan da sensindir, kaybeden de sen.