İlham Yok Ağladım

İster gülün karnınız yırtılana kadar.
İster Elazığ'dan kaçmış deli deyin.
İsterseniz de beni kınayın.
İlham yok diye.
Kalemi kırdım.
Kağıtları yaktım.
Ve yas yeri gibi ağladım.

İster saçmalıyor deyin.
İster yalan söylüyor deyin.
İsterseniz de nazardan korkuyor deyin.
İlham yok diye.
Kafamı duvardan duvara vurdum.
Düşündüm düşündüm durdum.
Yine yazamadım.
Oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi ağladım.

İster yazıp da ne olacak sanki deyin.
İster yazacak ne var sanki deyin.
İsterseniz de sanki güçlü şair diye dalga geçin.
İlham yok diye.
Kalemi kırdım.
Kağıtları yaktım.
Ve hiç şairliğimden utanmadım.
O gün hıçkıra hıçkıra ağladım.