İlişmeyin Çocukluğuma

ıslak kederli bir dündü
yarım yamalak sevdalar kanayan
umutsuzluğa bakan bir çift közdü
yürekten süzülüp avuç içimi yakan
güllerim bir ayrılık girdabında savrulu
kavuşamasam bil ki ölürüm
say ki incinmiş bir gülüş
gecikmiş bir düşüm
susturulmuş bozlak bir türkü
"bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm"



sağnağındayım neresinden baksan sırılsıklam



ıslak kederli bir dündü
say ki annemi özledim
ak tülbentin kokusunu
koynunda kış uykusunu
pak göğsünün dokusunu
dizleri kanadı çocukluğumun
sorma ne haldeyim nerdeyim
savunmasız yağmur altında
kanatsız yüreğim ıslak
titreyen içim şiir



kimbilir hangi el okşadı yetim yanımı



ıslak kederli bir dündü
hamamönlerinin sabun kokusunu özledim
tut ki sırtı bohçalı bir çocuğum
yanaklarım gelincik tarlası
çunguru taş kurnalarda gönenmişim
ateşin maharetini gördüm suyun izzetini
tüm kederlerimden arındım şimdi
bütün sevmelerim dorukta
ilişmeyi(n)verin çocukluğuma
körpecik umutlarımdan çekin ellerinizi



çocuk gözlerinde tüneyen sevgiden yudumlarca içmek



ıslak kederli bir dündü
süt kokulu çocukları özledim
bir portakaldan beş oyun çıkarıp
tüm suskularımı dağıttım bir bir
yalnız onlar görsün
yalnız onlar öpsün diye
kimi sevdim kimi özledim
kaç yıl eksildim ne önemi var
şimdi çocuklarla yaşamaya başladım
gayrısına tahammülüm yok benim...


gerisini ne sen sor ne ben söyleyim...


Hicaz / 2013