İlk Aşk - 2

Dipsiz kuyulara haykırdım sana olan aşkımı
Yırttım, aşktan yanan bir mecnun gibi bağrımı
Vurdum kırılmaz kayalara kazmamı
Unuttum her şeyi, hissetmez oldum acımı
İlk defa içime gömdüm debdebeli sancımı

Aşk ki onu senden uzaklarda bulması
Ulaştığında san muhaldir durması
İlk defa zordu bana, seni başkasına sorması
İlk düştü gönlüme sensizlik bir elem
İlk defa kalbim böyle delice sevdi

Aşkın o kadar büyüdü ki bende her şeyimi kemirdi
Senden sonra aradım da bulamadım kendimi
Söyleyemedim bir süre, yutkundum hislerimi
İlk defa yaşadım ben, bu kadar büyük sevgiyi
İlk defa yaşıyordum acıyı, kederi

Bunca yıl neredeydin sen ceylan gözlüm
sensiz gecen boş ve manasız yılarım
Varlığında da yokluğunda da belim büklüm büklüm
İlk defa bu kadar çok kederlerde süzüldüm
İlk defa kendim oldum, kendimi buldum


Akkor gibi yakmağa başladı ateşin beni
İçimdeki yangından sema ve arz titredi
Bir kerecik de olsa görsem diye gölgeni
Yürürdüm sokaklarda ağır ağır
İlk defa merakla aradım gözlerini

Karanlığın soğuğunda titreyerek beklerken seni
Duyabilmek için o nazenin ve titrek sesini
Gözlerimin hayal perdesinde, ahu gözlerini gördüm
İlk defa hissettim yüreğimdeki şiddetli sarsıntıyı

Bir sarsıntıdır ki içimde dur durak bilmez
korkuyorum yıkılır birden hayalim ,taze umutlarım
İlk defa ömrümde, umudumu tükettim
İlk defa umutla geçmeyen bu zamanı bekledim

Her şeye razıyım, yeter ki yanıma gel
Hazırım ben seninle gecinmeye, hayatı göğüslemeye
Hak'tan gelmiş her şey yer yok 'keşke' demeye
İlk defa hissettim kaderi hemencecik dibimde
İlk defa bırakıyorum kalbimi bildiğim bir yere
İlk ve son söylüyorum seni çok SEVİYORUM

19.11.2011
İSTANBUL