İlk Çeyrek

Hafzalamda bir baş selamı varlığın,

Boğazımda düğümleniyor.

Aşinalığımızın samimiyetsizliği…

Çocukluğum diyorum,

Ellerimin, parmaklarımın…

Boynu bükülüyor her bir parmağımın.

Ne yapmalı, söyle! Cız ediyor

Yaşamımın ilk çeyreği.

Bir kez olsun süremediğim,

Pembe süslerle bezediğim bisikletim…

Kaç yağmur altında bekledi, saymadım.

Saymadım suni bir gülüşü,

Kaç kez doğurdu dudaklarım.

Paslanınca attılar bisikletimi.

Ve ben hâlâ bilmiyorum,

Ne bisiklet sürmesini,

Ne de sahici gülmesini.