İlk Günaydın

Sayılı günler, gelir geçer derler,
Ama bilmezler birin bin olduğu bu yeri, askerliği!
Birer birer, adım adım hatta emekleyerek ilerlersin burada komutlarla!

Ya Bismillah diyerek çıkmışsındır yola ve ilk günün ilk kabülündür aslında hayata.
Yılanın derisini sıyırıp değiştirir gibi sende tüm kişiliğini sıyırıp atarsın bir kenara,
Artık sen, o eski sen değilsindir.

Hiç görmediğin hatta tahmin bile edemediğin türlü zorluklar bulur ansızın seni.
Ve öyle bir sınanırsın ki, pes edip bırakmak istersin kendini,
Fakat bilirsin, gidemezsin çünkü sen eski sen değilsin.

Bir çizgi ötesi hürriyet, beride ki mahkum çaprazı bozamasın!
Elin oğlu koluna takmıştır yavruyu, iç çektirir keşkelerle gece 3/5 nöbetinde nefsine.
O faaliyete geçmeden sen hayalini kurmuşsundur bile bir saat sonranın getireceklerini.

İşte akıp gidersin sayılı günlerin yörüngesinde,
Vadenin varacağı o son istikamete doğru.
Ve anlatılmaz yaşanır ilkesi damgalanmıştır mıh gibi sözcüklerine.

Ve bir gün gelir bir gün kalır.
Bir sabah koğuş kalk denir ve zaman artık doğan güneşindir.
Selam O'na!
Milattır o günden sonraki ilk sabah sana!

Çok merak edersin, acaba ilk günaydın diyenim kim olacak diye!
İlk günaydın öyle bir şey işte.

''Geçer mi yeşil bir kamuflaj altında sabah 5:30 akşam 22:00 arası 460 gün!''
-dediğin o ilk günü hatırlarsın..
O farklı gün, zahmetli gün, o her şeyden bi haber olduğun gün ve sonuna kadar!

O zaman rüyadan uyandığında şaşırır kalırsın,
İlk uyanış öyle bir şey işte.

Şaşırır kalırsın ve de gevelersin bi yandan,
İlk günaydın diyenim kim olacak diye!