ilkbaharlara Kis Bitimiydik

biz hep...
sevgilinin "seviyorum" dedigi dogru mu diye
kirlarda papatya aramaya giderdik
biz hep...
zikirlerini duydukca
her cicege bir bahar armagan ederdik

irmaklara aktigi mecra
ceylanlara pinar baslariydik

gün olurdu...
yagmurlarin küstügü topraklarin
catlayan kurak dudaklarini islatirdik
gün olurdu..
dikeninden utanan gülü
teselli olsun diye kokusuna yaslatirdik

analarin yavrusuna sarilisi
arilarin ciceklere konusuyduk

bilirdik ki...
avuclarimiza dogan her safakta
gecelerin emanetiydi bize sabahlar
bilirdik ki...
bir kac damla pismanlik gözyasina
affedilip giderdi girdigimiz günahlar

eyyubun imtihana tutuldugu sabri
mevlana'nin "ne olursan ol yine gel" deyisiydik

hani nerede ?
yetim bekleyislerine götürsün diye
saclarinin oksanmisligini
dag rüzgarlarina emanet edenler
hani nerede ?
bohcasinda gördügü üc- bes karincayi
yuvalarina birakmak icin
geri dönüp saatlerce yol gidenler

yakamozlara ay isigi
ilkbaharlara kis bitimiydik

hatirla ki...
gönüllerde unutulmus sevdalarin
boynu büküklügüne ayirdigimiz gözyaslarimiz olurdu
hatirla ki...
dilleri utandiran dualar icin
ellerimiz kabul-u dergahin kapisinda dururdu

sevdalarin yüreklerde barindigi yer
rüzgarlarin yar saclarini savurusuyduk