İmanımı Buldum

Kaç zamandır engin denizlerde boğulmuşum ,
Kendi aydınlığımda kaybolmuşum ,
Kendimi yalnızca hakikat yolunda bulmuşum ,
Bu yolda kuş olup gönülden gönüle uçmuşum.

Nefsimi ferah gelenlerle heder etmiş bunca yılımı
Boş yere bir faniye dökmüşüm saçımı
Şimdi Korkuyorum ürperiyorum saklamaya çalışıyorum , aybımı ,
Ne zamanlardır nerdeymiş bilmiyorum , Şimdi buldum imanımı.

Sahte iki üç bakışmı hayatımı bağladığım ,
Her gün adını sayıkladığım.
Şimdi bir gerçeğe yalvardım ,
Kabul Olsun imanım.

İnsanız kafamız toprak , bedenimiz toprak ,
Şuna bak tıklım tıklım dolmuş sokak.
Başla artık , mezarda senle olacak ,
İnsanlara tepeden değil yerin dibinden bakacak.