İmkânsız

Beraber yürüdük biz bu yolları,

Tek başına geri dönmem imkânsız.

Sevgiyle bürüdük biz bu yolları,

İçim yangın yeri sönmem imkânsız.

Hakkın kulu yâr uğruna kapışmış,

Duygusuz kalp aşkı görüp apışmış;

Sevdan sanki damarıma yapışmış,

Senli duyguları yenmem imkânsız.

Çaydan geçen uğraştıkça taşkınla,

Yola çıkmaz hal bilmeyen şaşkınla;

Ayakları yerden kesen aşkınla,

Gökte uçuyorum inmem imkânsız.

Tatlı duygularla vurdukça tele,

İçimden kaygıyı savurdum yele;

Seninle el ele yürürken hele,

Hızla giden at’a binmem imkânsız.

Kul muhtaçtır bedeninde duyuya,

Bekleriz ki yorgun gözler uyuya;

Atacaksan kapkaranlık kuyuya,

Dildeki feryatla sinmem imkânsız.