İmkansızım

Seni uzaktan görüyorum.
Bakmanın acizliğiyle kalmayıp sana ulaşmanın zevkini tadıyorum her gün.
Her gün iyi akşamlara sığdırıyorum seni..
Sahi iyi mi her akşamın istediğim gibi.
Olmayan bir şeyin beni böyle var etmesine,
Hissettiklerime inanamayışım,
Meğer ben senin yokluğunla varmışım.
Elimi uzatsam tutacak kadar yakın,
Aslında bir o kadar uzak.
O kadar zıt,
Ama o kadar uyumlu..
Tüm bu zıtlıkların uyumuna,
Hayatımda var oluşuna,
İmkansızlığına..
Ah..
Bir kadeh.

Güzel duygularımın elinden tutup gidiyorum yoluma.
Umudum ellerini tutmak..
Ne demiş Cem Karaca..
'Ümit gönlümün ekmeği..'
Ümidim,
Umudum,
ve imkansızlığım..
Yine de solumda kalanım..