İmkansızın Masalı

Ne bir Kaf Dağı'nı aşabildim
Ne giyebildim bir pelerini
Soğuk kış aylarında
Sırtlanıp karın ceketini rüzgar
Keserken köyümün elektriğini
Bakıp; karşı köylerdeki cümbüşe
Hiçbir delikten çıkaramadım
Okşadığım lambanın
Cinini...

Ama
Elbet
ben de severdim
İmkansızlığın o müthiş cazibesini
Keloğlan'dan başka kelin olmadığı masallarda
Tüm çocuklar tutsa da Rapunzel'i
-Kızmadım hiçbir masala-
Çünkü; bendim
İnanmış gibi yapan onlara
Eve yorgun dönen annemin
Elleri değsin diye
Saçıma...

Şimdilerde
Masallardan farksız sevgilimle anne
Minareler örüyoruz kılıflarıma
Ben yine erken uyuyorum
amma
Mutlu masallar dinliyorum sanma:

"Ters yönde konulan
Koltuklar gibiyiz
Toplu taşımalarda
Ne kadar hızlansak da boş
Yüz yüze bakmak
Beni götürmüyor
Ona..."