İmkansızlar Şehrinde İlk Adımım

Kim bilir kaç gece yağmurlara karıştı gözyaşlarım
Kaç gece hüznü kucakladım
Sus be ağlama gözlerim
Artık pencerenden girmez özlediğin

Aşkımın gözü kör değilmiş, hiç bakmamış
Büyüttüğüm sevdam yüreğine hiç akmamış
Aşk yalan derler ama fatih İstanbul'unu ölse de bırakmamış

Sevdamın adı imkansız bilirim
Günahında boğul şehrinin
Ahını al sisi çöksün üzerine, Mersin'in

Düşen her kızıl damla nefretim olsun
Günahsız aşkım omuzlarına yük, kalbine sancı olsun
Sensizliğimin ilk akşamı değil bu, terk edişin son olsun
Gözünde tütsün her anım, buda sana bedduam olsun..



(ilk şiirimdi bu eleştirilerinize sunuyorum.beni teşvik eden Mustafa Uslu abime sonsuz teşekkürler..)