İnadına
Söyleşirdik...
Sessizlik çökünce
Ay düşerdi üzerimize
Sen saklanırdın gözlerime
Ben gözlerini okurdum hece hece
Sen susardın
Ben şiirler yazardım gözlerine
Adı Gül
Adı Can
Adı Yar
Siyah ne de güzel yakışırdı sana
Bir ben tanırdım
Uzanıp bilinmezine gecenin
Saçlarımı tarardın
Tel tel dökülürdüm avuçlarına
Gece gül
Gül saçlarım
Sen gül kokardın
Zaman
Sağnak sağnak yağardı gecenin üzerine
Anlamazdık
Yetmeyen zamana kalırdı son cümle
Öfkeyle sayardık
Ve...
Gün ışıdı
Uyandık hayata
Kaldı mı gözlerinde ay ışığından eser?
Gel...
Güne
Zamana
Hayata inat
Söyleşelim yine.
04.10.2009
şiirime yorumları ile can veren değerli hocam Mehmet Nalbant beye teşekkürlerimle...
sabahın bu saatlerinde çok güzel bir şiir okudum. Edip yüreğiniz zeval görmesin
Ne kadar sıcak bir şiirdi...Yürekten kutladım.Selam,saygı...
Güzel şiir olmuş 👍. Esasında söylemek istediğim bir iki şeyde var yanlış anlaşılmazsa eğer. Yusuf Hayaloğlunun yaşanmışlıklarına dair şiirleri tadında olmuş yanlız bazen yazarken bir melodinin yada seslendirildiği düşünüldüğü kanısıyla yola çıkarsak ki bu şiir için direk söylemiyorum çoğu zaman şiirden değilde kendimizden sapma gösterebiliriz diye düşünüyorum. Bir melodiye şarkı sözü yazmak gibi. Sadece dile getirmek istedim .Sevgilerimle.
güzeldi ve hüzün kokuyordu...hüzün tebrıklerımle
Hayata inat söyleşmek her şeye inat yaşamak...
Şiire, Şairine ve seslendiren Mehmet beye tebrikler