İnadina İnat

Gülmeyi unutturup da
Ağlamayı belletmişler
İnsana
Ta
Adem'den bu yana

O zamandan beri
Dönse de devran
Kimseden öğrenmemiş
Gülmeyi insan
Nerden bilsin
Gülemez ki

Ağlamaktan
Umudu yitikse
Ağlamaktan
Duygusu güdükse
Sevgiye hödükse
Mutlu olur mu insan
Olamaz ki

Çiçeği kuru
Yaprağı kavruksa
Dalları kırık
Tepeden savruksa
Kim silebilir
Yazgısını insanın
Silemez ki

Yaşamın gülen yanı
Pek sıcak gelir bana
İnsanın kanı kaynar
Gülen insana

Katmak istiyorsak
Bir canı cana
Gülmeyi öğretelim
Ağlayan insana