İnanamıyorum İstanbul

İNANAMIYORUM İSTANBUL
Gözlerimi ilk dünyaya açtığımda
Melekler etrafımda kol kanat geriyordu
Gecenin sessizliğinde amansızca
İnanamıyordum İstanbul
-------------------
Büyüdükçe,her şeyi keşfettikçe doyamıyordum seni tanımaya
Mabedinde dolaşmaya,tarihin arkada odalarında gizemini yaşamaya
Kız kulesinde devrimleri görmeye
İnanamıyordum İstanbul
-----------------
Devrin büyük liderlerini seninle tanıdım
Mustafa Kemal,Sultanımız Fatih rehberim oldu
Gözyaşlarıyla okuyordum anıları depreşiyordu içimdeki ateş
İnanamıyordum İstanbul
--------------------
Ne insanlar öldü yolunda
Ne fermanlar yazıldı,ne kararlar alındı seni tarihe gömmek için
Lozanlar,sevrler entrikalar daha neler neler
İnanamıyordum İstanbul
--------------------
Ama sen yaşayan efsaneydin
Sonsuza dek var olacağın ayetlerde verildi hükmünün varlığı
Tek bir ulusa emanet edildin o da bizlerdik ve hala
İnanamıyordum İstanbul
-----------------
Bulutlarla kaplı yalnızlığımın gecelerinde
Şahidim oluyordun kalemimin damarlarımdan çıkan kanın mürekkebine
Sırlarla dolu kaldırımlarda hissediyordum gölgeni
İnanamıyordum İstanbul
----------------
Hangi tepeden baksam söyle bana
Her adım attığım yerde buram buram tarih kokuyordu
Saat dört sularıydı ve ben
İnanamıyordum İstanbul
----------------
İnsanlık isyan ediyordu bana
Toprağında yaşayan insanların amansızca bedeller ödediğini
Nedendir böyle söyle bana adaletine mi boyun eğiyorduk
İnanamıyordum İstanbul
-------------------
Öylesine yaşıyordum ki seni içimde
Bir yıldız kayıyordu gözlerimin önünde
Ruhumun derinliklerine düşüyor mutluluğu görüyordum motiflerinde
İnanamıyordum İstanbul
----------------------
Ben şimdi sevdiğimi bekliyorum limanında
Hayatımın ilk ve son aşkını
Ne kadar uzakta olsa da bir gün kavuşacağım minik serçeme
Sabrıma hala inanamıyordum İstanbul
------------------
Senin mabedinde öleceğim onunla
Tarih bir gün sayfalarına kazırsa ismimizi
Yeni bir akımın habercisi olacağına söz veriyorum ve öldükten sonrada
diyeceğim söz
İnanamıyordum İstanbul