Inanıyorum

Dudaklarının arasından kayıp giden sözcüklerdir inanç.
Hiç hissedemediğim duygularda din.
Bulamadığın cevap ve anlam veremediğin bir çok sorudur din.
İnançsa bir köşeye savrulmuş kağıt parçası.
Şakaklarıma baskı yapıyor düşüncelerim. Fışkırıp renklendirecekmiş gibi dünyayı.
Oysa ne boş bir kafatası. Küçük bir alana kocaman şeyleri sığdırmaktır inanç.
İnanmaksa birşeye hayatta sahip olduğu en güzel şeydir insanın.
Şimdi soğuk bu ruhlar.
Düşünceler kanlı bıçaklı insanlarla.
Cümleler düşük yapıyorlar hep ve kürtaj yapılması gereken karakterler var.
Havalar sağanak yağış ve kapalı hep.
Ama ben inanmak istiyorum güneşin doğacağına.
Aydın biri olmak istiyorum.
Okunmak istiyorum çok birşey değil.
Ve inanç okumakla bitiyor burada.
İnanmak istiyorum tekrar güzel bir güne.
Umudum dahi pervasız davranıyor kalbime.
Nerede bulunur bir gökkuşağının güzel renkleri?
Canlanmak ister bu yaşam yeniden. Ve inanıyorum artık Güzel bir güne.