İnanıyorum

düşünüyorum
...düşünüyorum
düşündükçe içinden çıkamıyorum...
anlaşılmaz duygular sardı benliğimi
çekip aldı içimdeki sevgilerimi...
sonsuzluğun içinde kaybolup giden
şu hatıralar seline
bıraktım kendimi...


bakıyorum
...bakıyorum
baktıkça kararıyor herşey,
göremiyorum...

insanların ışıltısı
kalın zırhlar içine hapsolmuş...
sevginin yerini nefret
neş'enin yerini hüzün almış...

tükenmiş herşey gibi sevgilerde
insanlıkta,mutlulukta
aşkta tükenmiş...
şüphe doğmuş,almış götürmüş
nefrete,mutsuzluğa insanı...

nifak tohumları ekmiş bir insan
yeşermiş tohum,tüm yürekleri sarmış
sarmış dört bir yanı
yok etmiş dünyayı...
...yok etmiş

görüyorum
...görüyorum
gördükçe inanıyorum
bir sevgi kırıntısı
yok edecek tüm nefreti,
mutsuzluğu
ve şüpheyi...

herşey yeniden yeşerecek
güzelleşecek

ve sevgi
...mutluluk
ve neş'e yenecek
tüm kötülükleri
bir daha hiç doğmamacasına...
doğacak dünya yeniden
sevgiyle sarmalanmışçasına...