İnci Tanesi

düşlerime düşen bir inci tanesi
kabuğundan çıkarılmayı bekliyor.
her yanını hasret sarmış,
damla damla gözyaşlarında boğuluyor.

hayatın dipsiz derinliklerinde,
kaybolmaya bu kadar müsaitken
neden gün yüzüne çıkmayı bu kadar istiyor.

bense düşünüyorum,
bir çemberin içindeyim
ve çember git gide daralıyor.

mevsimlerden midir bilmem ama
ruh halim de değişkenliğini koruyor.
bir baksam yüzüm güneş olmuş açıyor,
bir baksam yağmur yüklü bulutlar gözlerime doluyor.
hayat bu ya akıp gidiyor...

ne istediğini bilmeyen çocuklar gibiyim,
biri bir şey söylese, hıçkıra hıçkıra ağlayacağım
biri bir şey yapsa, kahkahalarla coşacağım
biri bir şey dese, mahçup gözlerle bakıp haykıracağım.

ve ben nedense,
içimdeki bu ne istediğini bilmeyen çocuğu terbiye edemiyorum.
onunla birlikte büyümeye çalışıyorum.

hayat kime ne kadar ne vermiş bilemem
ama;
ben bana verilenle kanaat etmeyi öğreniyorum.