İncir Ağacı

Yolladığın şarkıdır gönlüme dokunan
İncir ağacı gölgesinde umutların,
Acılara isyan dinginleşir gözükse de
Çoğaldıkça bilenir büyümeye...

Uzun havaya döner çığlıklar
Bir ihtimal duyulur sezgisinde,

Hayatı ikiye bölmeye gerek yok
Denir ya öncesi sonrası,
Kim bilir kaç ağaç altı düşledik her birimiz
Üstelik, anladık çoğu zaman da...

Bazen korktum sen gibi
Hiç büyümeyecek sandığım fideler
Boyun büktü değişim ısrarına,
Oysa
Anahtarı anlamsızca büken bendim hayata...

Az kaldı çocuk, hayata asılmaktan çekinme
Ve acı kahve tortusunda bekleme!
Ben de yürüdüm ağır yalnızlıkları
Üstelik kaç şiir yüküm vardı...

Adımlarız her kareyi birlikte, poyraza inat
Ya da meltemi kalbimizde tutar
Karayel oluruz sıradanlığa, hatta belki de sırat

Sen yeter ki vazgeçme çocuk!
Unutma, bu bizim incir ağacımız
"Tez geçse de her sevgide.."
Unutulmaz çığlıklarımız...