İnfilak

Üsküdar sahilinde
elimden fırladı simidin parçaları
düştü umutlarımı gagalamayı fırsat bilen
aç martıların önüne
düşüyordu ateşlerim
mermer sütunlara
merak olmuştu,perişanlığım
yaşlı balıkçılara

bekleşir kulaklarım
zarını tırmalayacak son sesi
bekleşir umutlarım
son nefesi
ve geliyor kötü haber
sekiz,on şiddetinde
ve çöküyor viraneliğim
salaş bir sandala
sürükleniyor sanki bedenim
bir iskeleden,diğerine
düşürüyorum artık,sokaktaki tuğlalı taşlara
lüzumsuz ve uygunsuz zamanların,acıyla
gebe bıraktığı ceninleri
ve ızdırap eşliğinde
yakamı paçamı yolarcasına
hüzzam mırıldanıyorum.

ayağımda sonbahar yapraklarının
ayakkabılarımı, yıprattığı delikten
birşeyler tırmanıyor boğazıma doğru
çekin boyacı sandığınızı çocuklar
bugün,kanla boyuyor,ruhumu ÜSküdar.

saçlarımın arasından alın simit parçalarını
gagalayın artık isdeğiniz kadar
beyaz martılar
alın,sizin de karnınız doysun
ben infilak ettim,üsküdar duysun..