İnsan

ben hep aynı kalacağımı sanırdım.
oysa zamanla çok fazla değişirmiş insan.
değişimi eskiyen yüz,aklaşan saçta sanırdım
oysa kalbini-niyetini bozup gidermiş insan.

bir alem içinde bin türlü hale düşermiş
yüzmeyi bilse bile boğulabilirmiş insan.
bir kalp ile bin aşka yeterim sanıp da,
koldan kola gezip yorulurmuş meğer.

hep bir arayış,hep bir gayret,
sonra da şaşkınlık hayret


gençlik başında,ateş damarlarında
dünyayı ben yarattım havalarında..
.....

oysa bir gün kendinden dahi
kopup gidermiş insan.