İnsan

Yaşanmış bir günü zehir etmeden
Gündüzü geceye sermeli insan
Kahredip hayata sitem etmeden
Huzur güllerini dermeli insan

Güneşle köyleyip sabah şehrine
Umutla hislenip sevgi nehrine
Kapılıp sevdanın sonsuz vehmine
Gönülden gönül-e girmeli insan

Fayda vermez mal mülk hepsi talandır
Varsa insanlığın özde kalandır
Taşıdığın beden emanet candır
Serini meydana sermeli insan...