İnsan

Doğarken biliniyor öleceğimiz,

Bu kadar sevincin sebebi nedir.

Ölürken hatırlanır doğduğumuz,

Bunca yasın, yaşın sebebi nedir.

Bir ezan ve bir namaz arası kadar kısa ömürde

Neler görmedi gözler.

İnsanın insana cellat oluşu,

Çocukların büyümeden yok oluşu,

Ve de tiranların hüküm sürüşü,

Tanrılar utandı tanrı olmaktan,

Bunca zulme karşı sessiz kalmaktan,

Zalime ömür verip,

Mazlumdan can almaktan.

Doğum ile ölüm arasında kocaman ömür,

Hasret kaldı insanlar insan yüzüne,

Çocuklar sıcak kucağa,

Ve karınca bir tohuma,

Yaşamak nefes almak değildir.

Bazen güzel bir tebessüm etmek,

Bazen birine seviyorum demek.

Bazen de serçeyi ısıtmak nefesinle..

Ruhunuz sadece bedene hamallık etmemeli.

Kimi zaman sevmeli güzel bir kadını,

Çirkin de olsa yavru sıçanı,

Hiç olmazsa kendisini sevmeli.

Ve zamanı gelince bilmeli insan,

Kimi nasıl seveceğini,

Nereye ne zaman gideceğini,

Ne için ve nasıl öleceğini.