İnsan

Koşu bandında terliyordu hayatımız
Boyumuz uzuyor bir arpa boyu yol alamıyorduk oysa
Adımlarımızın her bastığı yer aynı ayak izine denk düşüyor
Bir adımlık gençliğimiz ve her adımda ihtiras
Bunca efora rağmen uygun adım; her adım ötekisine denk
***
Kırdığımız kalpler batıyordu çıplak tabanlarımıza
Rögar kapaklarını tıkıyorduk yalanlarımızla
Ve dışarıya taşıyordu insanlığımız
Birikmiş içinden geçilmez bir balçık olarak
***
Sevdalar israf ediyorduk sevdaya yazılmış türkülerle
Sahte ağlayışlardan ıslak notalar asıyorduk çamaşır iplerine
Kıyametimiz kopuyordu
Surun sesini duymuyorduk kendi sesimizden

***
Ölüyorduk
Çoğu zaman gülmekten