İnsan Hayal Ettiği Müddetçe Yaşar

yıllaca içimde
hiç doyamadığım çocukluğumu yaşattım
ben yaşlandım o büyüdü
sığmadı içim içime
taştı sonunda
gençliğim oldu o şimdi

gündüzleri yanımda gölgem olur
akşamları hayallerim
geceleri rüyamda
hep benimledir gençliğim

hiç yalnızlık çektirmediler bana
yaşayamadığım çocukluğum
doyamadığım gençliğim
ve
şimdi de şu ihtiyarlığımla
yani bu bahtiyarlığımla

üçümüz birlikte
aynı evde
gül gibi yaşayıp gidiyoruz işte
daha da yaşarım bu gidişte

insan yalnız da yaşayamaz ki...