İnsan Kardeşim

İnsan kardeşim
Hani hepsi boş şişelerin.
Sarhoş olmak kolay,
Gel bak daha içmeden
Denizin gözlerine yansıyan ay var ya
Yakamozlarla bakar...
İşte meşk,
İşte aşkın derin şarabı
Bak bir içim su
İnsanı kendinden geçiren
Asıl şevk işte bu.

Evet gene delendim aklım
Sağa sola yalpalıyorum,
Sarhoşum, kör mantık fıçısına düşmüşüm,
Debelendikçe içim dışım
Dökülüyor.
Arkadaş,
Gel haydi tut çıkar aklımı
Gönlüm ellerine ver ki
Temiz bir hava çeksin ciğerlerine.
Soğuk mantık denen cansız ucubeden öteye
Götür, saf bir ışık
Olsun gönlün nur içinde nur

Oh be
San ki tüm dünya içtim
Ferahladım
Gördüm bak zincirlerini
Neden o gemiyi gidemediğini
Ya da
Gitmek istemeni
Gördüm inan bak
Tam durduğun yer toprak
Nasıl da benziyor saf ve temiz
Bağrında nice sümbüller güller derilir
Toprak senin benim gibi
İlk geldiğimiz öz değil mi?

Sade toprak mı
Boş bir kalıp olsa can nerde
Nasıl gönülsüz bakan evrene
Cansız bir bedense
İnsan ruhunu vereni görmeden
Nasıl kanatlanır uçar
Kendini bağladığı bu yerden
Temizlenmeden kopmadan
Maddenin ağırlıkları, malk mülk yalan.

Haydi kardeşim
Korkma
At adımlarını
Su, taş, toprak
Yürümek istediğin zaman
Tek bir ufka bak ve yürü
Canlansın içinde binlerce
İnancın feri.

(Ağustos 2010 İstanbul)