İnsan Oldum Sonunda

İnsan oldum sonunda

Derdi gamı yutkunarak

Gurbetin gölgesine sığınıp

Yurtsuz yaşamak gün sayarak

Kırk düğümle tutamadıklarım

Bir telinden tutunduklarım

Vardan yok edip

Yoktan bir bulup

Babamı yanımda aramak gibi

Yahut bırakmakçasına hayatı

Ruhun ağırlığında bükülmek

Ha bir de o çirkin şehri özlemek

Olmayınca olmadığını bilmek

Olmuşlara ihanet etmek

Özel olmamak

Yakıp giderek kaçarcasına

Semadan yerin yedi kat dibine yücelmek

Geriye kalan kalıntılar

Hiç yaşanmamış anılar

İnadına yaşamak bu

Eline bir şey geçmeden

Aşktan ve zaferden uzak

Cennete inanmadan

Beş para etmeden

Anlıyor musun sevgilim

İnsan oldum sonunda