İnsan Ölürken de Sevebilir

Acılar kelepçe olur

Götürür zindana

Bir yokluk ateşinde dara düşersin

Sessiz çığlıkların yakar canını

Gözyaşlarım yağmur olur teninde

Dünya ardında ahiret önünde

Bir mezar taşı kalır senden geriye

Diyorsun ki vakit erken

Nereye böyle nereye

Devran yine döner

Işıklar yine yanar

Aşıklar yine kanar

Medcezir şafaklarda

Ne gidene dur diyebilirsin

Ne de yâr diyebilirsin

Hayat işte bir alır bir verir

İnsan ölürken de sevebilir...