İnsanlar Olsa Beni Bu Kadar Anlayamazdı

Yine yollardayım
Yürüyorum,
Hava sıcak ve nemli,
Arkamda deniz
Yan sırada ağaçlar,
Karşımda boynu bükük sallanır çiçekler...
İçim buruk,
Gözlerim yaşlı,
Elimde kağıt mendilim
Kimseler görmesin diye,
Siler siler dururum.
Yine yalnızlıklarda
Hüzünlü ve kederliyim,
Kalbe hiç geçmiyor sözüm,
Gözlerden iner imansız yaşlar...

İçimde var bir hasret,
İçim yanar alev alev,
Yarın hayali var gözlerimde,
Beni alır götürür uzaklara,
Kalbim küt küt atıyor,
Yorgunluk veriyor,
Omuzumda asılı çantam.
Yorgunluk içindeyim,
Yine düşüncelerdeyim...
Hüznümü anlar gibi,
Savruluyor sarı yapraklar,
Küskün duruyor kaldırımlar.
Çevrem insanlarla dolu,
Bir ben varım yalnız,
Bir ben varım ağlamaklı...

Ben yürüdükçe uzuyor yollar,
Ayaklar yorgun,
Hava sıcak,
Üstelik çok nemli.
Hiçbir güzellik sarmıyor beni,
Ne renkten renge giren deniz,
Ne yapraklarını savuran ağaçlar,
Ne de esen rüzgarla sallanan çiçekler..
Oturmalı dinlenmeli,
Kalbimin sesini dinlemeliyim.
Belki kendime gelebilirim!
Boş bir bankta oturmaktayım,
En azından insan kitlesinden uzaklardayım,
Sessizliklerde,
Gözyaşlarımla beraberim!

Yine düşünmelerde,
Yine özlemlerdeyim...
İçimde yar hasreti,
Gözlerimde yar var,
Onu düşünmeden geçmiyor,
Saatlerim. dakikalarım, saniyelerim
Ne kadar sevmişim,
Ondan uzaklarda,
Ve özlemlerdeyim...
Ne kalbe,
Ne de kendime sözüm geçiyor.
Kalbim aynı sevgiyle atıyor,
Gözlerim her yerde onu arıyor,
İçim alev alev ateşiyle yanıyor...
Kendime gelemiyorum.

Onu ne kadar çok sevmişim,
Kalbim sevgisiyle atıyor,
Hücrelerim titremeli.
Vücudumda ise yorgunluk var.
Gözlerimde uykulu, yaşlı,
Uyku bastırdı gözlerime,
Gözlerim dalıyor uykulara...
Uyuklamışım,
Kulağıma gelen bir sesle,
Kendime geldim
Yanıma uzanmış bir köpek duruyordu,
Kahve, beyaz renk karışımı güzel bir köpekti,
Başını okşayınca,
Kalkıp oturdu karşıma.
Ellerini uzatarak toka yapıyor,
Merhamet dolu gözleriyle bakıyor,
Sanki beni anlıyordu.

Bir zaman onunla konuştum.
Beni anlıyor,
Okşadıkça yanıma daha çok yaklaşıyor,
Sevgi gösterileri yapıyor,
Duygularımı anlıyor,
Yaşaran gözlerimle,
Gözleri yaşarıyor,
Gözyaşlarımı paylaşıyordu...
Uykum kaçtı,
Hayranlıkla baktım kendisine.
İnsanlar olsa bu kadar yaklaşıp,
Bu kadar yakınlık kuramaz,
Beni anlayamazdı,
Şimdi gözlerimde hayali,
Telefonda çekilen resmi kaldı.

20 Eylül 2015 5849 şiiri var.
Yorumlar (2)
  • Sayın Şaire, güzel yorumunuzla kıvanç duydum. Eksik olmayın. Allah, yarattığı kulun tabii ki, her zaman yanındadır. Yardımcısıdır. Teşekkür ediyor, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

  • 9 yıl önce

    Allah yarattığı kulunun hep yanındadır. Herhangi bir şeye ihtiyacı olan kulununsa yarattığı bir canlıyla yanındadır. Her zaman mutlu ve umutlarla dolu bir yaşamınız olması dileğimle yüreğiniz ve kaleminiz hiç susmasın. Sevgiler saygılar...