İnsanlığın Gözyaşları...

_Yoldaşıma İthafen_

Gözyaşı neden vardır biliyor musunuz ?
Hiç düşündünüz mü neden ağlar insan?
Neden gözgöre göre acıtır içini
ve hıçkırıklara boğar yalnızlığını..

bir gece yarısı ansızın ,
pencereden neden sarkmak ister insan,
ya da sonsuz bir salıncakta sallanma isteği duyar ....

hiç gereği yokken usulca ,
ben buradayım dercesine haykırmak ,
hızla akan trafiği bir işaretle durdurmak,
akıp giden zamana kafa tutmak ya da,
anlamsız bir karanlığa kibrit çakmak,
neden?
Neden isyankar bir sistem yarışının ortasında,
yapayalnız kalmak...

Ve neden insan,
insan olmak bakımından bile insan olamazken,
konusu olur onca şey'in...
cevapsız binlerce soruya ragmen ,
yaşamaktadır da hala,
ve anlaşılmayan korkulardan,
engellenmiş hayatlardan da öylesine muzdarip...

işte bundan değil midir,
gözyaşı...
Hem de milyarlarca insanda aynı renkte...

Ortak bir hayrkırış,
tek bir isyandır gözyaşı...
Tek bir nedendir de aslında,
hiç kimse görmek istemez..
duymayız da cogu zaman,
ve kulaklarımızı tıkamışızdır akıp giden zamana...

insan ve insan çelişmeye başlamaz mı bu noktada,
tam da herkesleşiyorken ve,
ayrımlarını anımsayamıyorken diğerlerinden,
hem hiç kimse,
hem herkesken...
gözyaşları hepimizi birleştirmez mi,
ortak paydada?..

ve işte tam böyle bir paradoksa,
şu yanıt saklanır perde arkasında ;
gözyaşlarını saklama...
insan olmanın gereğidir esasında,
ve binlerce yıldır
anlatamadıklarımızı anlatır ;
süzülürken boşluğa...

...

17 Şubat 2011 154 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (1)
  • 13 yıl önce

    Derdimi deştin Sıla kardeşim Gözümden düşen yaşlarla piştim. Kahı ağladım kahı güldüm Derdi olan garip dervişim.

    Günler günü dolandım ahı ile Nice Velilere selam eyledim Bulamadım gönülden bir sükı»t İçimden bağıran yine ben oldum.

    Bir zaman dolandım şu dünya ilinde Yalvardım içimden tüm hünerimle Yunuslar Bektaşlar söyler diliyle Hakla bulanmaktı ahtim Gelen vahiyle yunmak istedim.

    Eğildim yüce mana denizi Gördüm lahzın içinde öz incisini İlmek ilmek örülen iman remzini Gözümden dökülen yaşlar suladı İçimden açılan binbir manaydı.

    O gün gördüm Hıra'dan inen nuru Mübin bir Kur'andı okundu çağrı Mekke'den doğan Allah kelamı İçimden parladı nurlu manası.

    Gözümden yaşlar döküldü dostum Binlerce ilmek birbir çözüldü Anladım dönen dünyanın harcı Kul olan insanı yaşatmak için Allah'ı bilecek bir hayat için.

    Alemin içinde tavaf eyleyen Dönen her şeyden bir sevgiyi ben El-Vedud olan Allah diyerek Gözümde döktüm yaşlar severek.

    Öyle bir hafifledim inan ki Cennetin, cehennemin bir sebebi var İçimde kirlenen her bir yanımı Allah'ın vahiyle temizlemek var.

    Son sözüm şudur ey akil kişi İçimden dökülsün temiz sözlerim Her zaman kalbinle aklet ve yürü Allah'ın sevdiği kullardan biri.