İnşirah

Yangınlar yanıyordu sahte uğultularda
Ben adımı alıp gitmek isterdim
Keder kader olurken bahtın telaşına
Yeminler kefaretsiz kalmış
Üzerinde buğusu olan camlarda adın yalnız
Vay ki unutmak olmuş hatırlamanın anlamı
İşte sevda ve ayrılık
Aşk ile el ele vermiş bir ömürden sonra
Ben adımı alıp gitmek isterdim

Gece meydan okurken karanlığa sevişen yıldızlarla
Ben bir dilekte seni bulmak isterdim
Sonra gençliğin kudretinde ihanet masal olmuş
Tut ki yokmuş bir var olmuş bir yok olmuş
Ben bu kelimelerin hükmünde sanık sandalyesinde
Beraat kararını beklerken hakimden
Bertaraf olmuş mavi
Deniz çıldırmış keyfinden
Ben adımı alıp gitmek isterdim

Söz gelimi hasret imiş bir zamanlar insanlığın suçu
Hani bahar yeşilsiz olmaz derlerdi ya
İşte bütün vebali oymuş yalnızlığımın
Bilmiyordum
Bilmiyordum adımın bereketinde soyadımın cazibesini
Bu mahkemede kübra yokmuş
Farzedelim aşk bir harf
Ve o harfin içinde adın varmış
İşte Allah'ın kuluna bahşetiği ömür
Ölüme nasip olmayan yataklarda ter kokusu ile
Bir kadının saçının telinde kalmıştı dünya
Ben adımı alıp gitmek isterdim

Bütün şarkıların hicran makamında bertaraf olmuş bir söz
Seni seviyorum diyerek başlar sabah hayata
Ben adımı alıp gitmek isterdim
Oysa bu değildi yazgısı Yunusun
Tükencesi bitmeyen alemlerde sırlar vardı
Ve bütün orkestaralar susmuş aşk konuşurdu
Konuşurdu bir çocuk ile bir çiçek
Gövdesinde yaşını unutmuş bir çınar ile
Ben bütün sözlerin tılsımında seni sorar
Ceketimi asardım dünyanın dalına
Ben adımı alıp gitmek isterdim ..!