İnziva

Tutunamayan şiirlerin şairiyim ben
Defalarca yenilmiş...
Sıra sıra sensiz günler gibi sıradanlığım
Hangi gün hangi hayalimin katili bilmiyorum
Ama faili meçhul bir cinayetin maktulüyüm
Ne araştıranım var ne de soruşturanım
Ne de ağlayanım
Yaşamak değil benimkisi
Kayıp gidiyorum sadece zaman kaydırağında
Gülüşünün kıyısına alsana beni
Bir mısra yapsana şiirine
Bir mektup göndersene bana hayali
Dağınığım toparlasana
Üşüyorum sarsana beni kollarınla
Ölüyorum
Bir damla sen damlatsana dudaklarıma



Susuyorum...
Çığlıklar biriktiriyorum ses tellerimde
Oturuyorum
Sonsuz bir inzivanın cam kenarına
Dilimde aşınmış nağmeler...
Temize çekiyor ölüm hayatı
Düşüm günah, ışığım günah