İşçiler, Kalbim Ve Biz

Kalbimizi yerinden sökeceklermiş
Dün gece radyodan okudular
Kalbimizi yeniden sökeceklermiş
Islaktı kadınların ağızları duydum
Yalvaralım geceye bizi vermesin işçilerin
o çalışkan o titrek ellerine
Korkuyorum koca bilekli devlerden yalvaralım
Ellerimi bağlıyorlar gece haydut kovalıyor
ortalık darmaduman
Ölüyorum Allah'ım kalbimi paslı bir bıçakla sökecekler
Cilalanmış bir çift cüzamlı ayakkabıydı giydiğim
tanesine beş kâğıt istedi boyacı
ve ben
yürüyebilirdim ayakkaplarım olmadan da
kalbimizi sökecekleri mezbahaya doğru
Duydum, gözleri ıslakmış kadınların
Bir devin kanını içtim zorbaydı
Ağzım, çürük bir mayayla bulandı yaşamaklara
Göğsümden taşmaklarla kardım
kılıçsız ve tüfeksiz kavgamı
Sonra yürüdüm yürüdüm ve yürüdüm
Ayaklarım çıplaktı.