İsimsiz.......

bilir misin;

az buçuk bir ömrün yakalandığı düşteki ısrarını...
aldatılmış ve üstüne ince hesaplar tutulmuş bir yüzün sabahı kucaklamaktaki telaşını..

bilir misin;

sevginin soğuk bir merhabayla asla kardeş olmayacağını...
sonra bir gün düştüğünde, yanında kimsenin olmayacağını bile bile ve duya duya bir çocuğun gözlerine gülüş bırakmanın o sancılı kıvranışlarını...

bilir misin;

yüzüne indirilen bir tokatın, gözlerdeki nefret kadar canını yakmadığını...
her aynaya bakışında yüzüne fırlatılmış nesnelerin yanağında bıraktığı derin çizgileri saklamanın bitimsiz korkusunu...

bilir misin;

her uykudan, anlamsızlığı yenememiş olan dişlerinin sesiyle uyanmanın utancını,
ve her uykuya geçişte, yokluğuna varmış gibi iyi geceler demenin ruhunu nasıl yorduğunu...

ve bilir misin;

sevdiğini kendinden öte sevmenin ne demek olduğunu...
ve onunla yeniden doğduğuna inanmışken yeniden hiçleşmenin azabını...


nereden bileceksin... sen beni hiç sevmedin ki.



Mine Gültepe