İsimsiz

Sevilmek ne renkti?

Gökyüzü gibi mi?

Yoksa keder gibi…

İyileşmek ne renkti?

Kan rengi gibi mi?

Peki ya özlem, şefkat,

Renkleri var mıydı her birinin?

Yoksa birer hayal ürünü müydü?

Sahi, ölmek ne renkti?

Beyazdı, kefen beyazı…

Ölmek…

Öleceğini bilmek…

Öleceğini bilerek yaşamak!

Tanrım, ne de büyük bir nimet!

Sahi, ölüm de sevilmek hibi aynı renkte miydi?

Sahi, yaşamak ne renkti?

Bir hiç uğruna nefes almak?

Bir hiç uğruna sağ çıkmaya çalışmak?