İsimsiz Şehir

Gizlice aralanmış penceremden rüzgar sokuluyor odama...
Usul usul önce şehrin sesini iliştiriyor..
İçinde hıçkırıkları, kahkahaları saklı şehrin sesini...
Burham burham hasretleri, kavuşmaları tüttürüyor burnuma..
Sessizliği yırtıyor korna sesleri..
Bir simitçinin eve yetişme telaşesi....
Bir aşığın bekleyişindeki yelkovan sesleri...
Yol kenarında gizemini sunmuş bir akşamsefasının fısıltısını...
Ellerimden tutup götürüyor beni..
Gözlerim kapalı ama herşey parmaklarımın ucunda...
Uykuya dalmak üzere olan bir bebeğin ninnisi camlarda asılı...
Gökyüzünde gecenin ışığıyla oynayan tektük haylaz kaçak kuşlar...
Yüzümde rüzgara bırakılmışlığın sarhoşluğu...
Parmak uçlarımda ümitlerim..
Dudaklarımda hayallerim....
Gözlerimde ise gecenin yıldızlarına ustaca sırmalanmış geleceğim...
Sadece bulup ellerime alıp yaşamam için bekleyen...