İskelet Tozuna Bulanmış Kırmızı

Kırağıya çalmış bir iskelet türküsü bu


Tütsü yakıp koca karıların
Avurtlarını dolduran
Elmacıklarında keder yanığı mevsimler misali
Kesik ve derin
Derin ve uzun
Upuzun...

Dördüncü bölüm üçüncü satır sil baştan film

Ekleminde donakalmış nakaratlar gizli
Süt kokulu kozalarında
İskelet tozu serpili kelebeklerin
Tohumun bünyesine
Leke yayan bir sığırcık süzülüyor alçaktan
Telaşlı ve korkak

Çoğalıyor haneler birer birer
Düşevi
Pusevi
Susevi
Şehri eşkiyalar basıyor biraz sonra
Anlamsızlaşıyor objeler yerinde


Konforsuz bedenlerin eğreti takıntıları
Oyun havasında değil
Çalsa da iskelet türküleri
İyice oynasa çingeneler


Ezber bozan kızların çıplak ayakları gıdıklar taşları
Katı kesilecek duyguları
Duydukları
Ölmeyecek hiç kimse
Biliyorum bu defa


Lambanın içinden cin çıkaramayacak kadar beceriksiz şu eller
Ne okşamayı bilir maviliği
Ne ısıtmayı sokağın nefesini



(Çalıntı olsun bize dair birkaç satır X satırın Y tarafında W eşitliğinde güzel duruyor.)


Hiç topladınız mı kelebek yaşlarını şifa niyetine
Üç günlük yaşamın
Ayyukaya çıkan değersizliği nazarında ufaladınız mı kanatlarını



Ve adını cinayet koydunuz mu sevginin adını
Ölen kalpler adına



İskelet tozu serpince daha mı lezzetli oldu resim ne
Düğün yeri mübarek
Tek eksik benim
Paletin çukurunda kıvranan...