Islak

Deniz ablam başta olmak üzere Emeği gecen güzel yüreklere hürmet ve tebriklerimi gönderiyorum...

😙😙😙😙

içimizde günden güne büyüyen ve büyüdükçe sınırlarımızı zorlayan, kendimizden bile gizlediğimiz aşkları, gülümsemelere gizlediğimiz hüzünleri, içimize akıttığımız gözyaşlarını gizleyerek geçip giden bir ömürde, alışmak sevmekten daha zordur hep

Şaire, şiire ve yoruma saygıyla

Sevgiye bağımlılıktan bu kadar korkuyorsak nasıl insan olabiliriz biz. Sonunda acı çekmek istemediğimizden mi? Kaide her zaman sağlam olandır, yani "kendi"miz. İşte şairin ağladığı bu. Karşısındakinin kendi olamayacağından korkar. Yoksa ilk kıtanın finalini getirip ayrılığa bağlamazdı ve bağlarken çektiği acının en yavaş halini yani "kağnı"ya benzetmezdi.

Ve bilir misiniz Türkiye'de üretilen ilk uçağın logosu da kağnıydı. O hıza yüklenen en derin anlamdır, çünkü onca acıların ve yokluğun ardından semalara çıkan bir biletlin sevinci arkasındaki ağır şartlar... şiirin her mısrasında yuvarlansam da bende şiir gibi olmalıdır şairin yaptığı gibi...

"ilk defa bir şiirden önce çıkıyorum sayfadan" Şiirden önce çıkmak, yani bu şiiri bitirmek istememek... Heyyyy kadın! Sana sesleniyorum duyuyor musun beni derken avaz avaz bağırmak. Geber şair, geber ki değerin anlaşıla...

"İlk defa şair olmanın felaketini yaşayarak"

Sevgi bazen beklenmedik felaketi yüreğimize bırakır gider. Asıl o zaman bir başka sevgiye korkar ve bencillik ederiz tıpkı şair gibi... Korkma ve bencillik etme şair sevgi bir sanattır olgunlaştıkça meyvesini verir, bir bilen söyledi dersin...

Hem K Hem İ

illesinden illetle...

Islak...

Şiir ve başlık birbirini örttüğü zaman o dizlerin içinde ısınmamak mümkün değil.

"Korkmuşumdur hep, en az sevmek kadar alışkanlıklardan"

Bu ilk dize şairin başlığı neden ıslak yaptığını anlatır gibi... Korkularımız gerçekten alışkanlıklarımıza değil mi, o duygularımızın kişiye değil de kendi iç dünyamıza has olan, besleyip yücelttiğimiz ve yıllar geçse de değiştiremediğimiz izlenim, en insancıl olan ruhsal hareket biçimimiz. Sevmek kolay bir eylemdir ilk bakışta herkesin becerebileceği ve hatta kiminin gerçekten becerdiği bir eylem. İşte bu çaba sevgi denen ve bir nedene dayandırılmadan uygulamada olgunluk gerektiren bir sanat gibidir. Freud, hormonlar ya da kimyasallar bakımından sevgiyi getirip cinselliğe dayasa da, Erich Fromm biyolojik kaynağı ne olursa olsun beş temel türe bölse de, şiirde kendini anlatan öz sevgidir. Fakat şair ilk dizede biraz bencillik ediyor "korkusunu" dile getirerek alışkanlıklarımız neye karşıdır.

(1)

Emre Bey'in yorumuna kesinlikle katılıyorum. Zaten Serhat Akdeniz şiirleri hep muazzam. Tebrikler içtenlikle. Saygılarımla