Islak Bakışlı Martılar

"Önce zihnimde döndü durdu

O ıslak bakışlı martılar...

Ve nostaljik bir şarkının ezgisi

Sardıkça sardı bedenimi..."

I.

Bakış

Deniz, kum, dalgalar...

Güneşin sıcaklığı vuruyor gözlerime

Tenimde alışılmadık bir serinlik

Ve yalnızlığın sebep olduğu

O derin uçurumlu bakışlar...

Tebessüm...

Hani bir seyirmesi vardır yanakların

Şöyle hafif bir gülüş...

Ve sessiz bir sevinci gözlerin...

II.

Sorgu

Sonra ağırdan nakarata takılıyorum

Kasvetli olmasına aldırmadan havanın

Öylece akıp gidiyor... Kayboluyorum zamanda

Ve bir an geliyor ki

Sanki o mısralar asi birer anı

Ezilip kalma korkusu sarıyor yüreğimi

Kaldıramama... Yüzleşme korkusu...

Neyin sorgusuydu peki bütün bunlar...

Anın mı yahut zamanın harcanmışlığının mı

Bilemedim...

Acınası bir soru işareti kaldı öylece...

III.

Salıvermek

Hani bazen mevsimlerin çabuk geçtiğini söyler

Aynı şehrin aynı evin aynı penceresinden

Öylece seyre dalarız ara sokakları

Az uzakta sahile gidip uzanmak varken

Ortak bir üşengeçlik sarar bizleri

Dört duvar arasında dönüp dururuz

Bir de yalnız kaldık mı

Başlar o zihin yolculuğu...

Düşünceler ve duygular...

Rengi soluk anıların arasında kaybolabilmek...

Ve sessizliğine öylece katlanmak yalnızlığın...

Meğerse belli bir süre düşünüyor insan

Sonra bir salıverme güdüsü...

En sonunda da hiçbir şey olmamış gibi

Aynaya gülmek... Sanki delirmişcesine...

"Sonra kıyıdan uzaklaşıyor

O güvertesi sararmış gemiler

Ve güneşin çıplak bakışları

Çöküyor yine üstüme..."