Islak Senfoni

İstanbul’dayım.
Tüm açık kapılardan deniz giriyor içeri,
Kentin bütün duvarlarında
Ters esen rüzgarların yırttığı mısralar.

Islak ve üşüten bir senfoni..

Gecenin sigara molasında yürek,
Düşüncelerden bir kartopunda,
Öpücükleri siliyor eski bir resimden,
İçi ürpererek.

Uslanmayacak bu şehir,
Ve tinerci bir evlat gibi
Koynunda sakladığı şiir.

Kızıla boyanmış rahminde İstanbul’un,
Sevda; hükümsüz, çok eski,
Ve unutulmuş bir hikayedir...